Oku-MA...

Yıllardır az çok bir şeyler okumaya gayret eden birisiyim. Öncelikle hayranı olduğum bir kaç yazardan sonra neler okuduğumdan bahsetmek ve tanıtmak istiyorum. Lise 2. sınıftayken Edebiyat Öğretmenim Bilge Yüksel'i sevmemin de katkısı olacak ki edebiyata merak saldım. Tasavvufi bir eğitim alma çalışmamda beni divan edebiyatı şairi Fuzuli'ye yakınlaştırdı. Bu sevgimden haberdar olan hocam Fuzuli'den ikilikler yazar derste getirip bana verirdi. Dünya görüşümüz zıt olsa da kendisini çok sevmişimdir. İdealist bir öğretmen olması tüm sınıfa onu sevdirmiştir. Öyle bir sevgi ki ağlayarak gidip 'Hocam, kopya çektim kendime bi saygısızlık yaptım ama size yapmamalıydım. Önümdeki arkadaştan baktım bir kaç soruyu, isterseniz sıfır verin razıyım.' diyebilecek kadar sevdirmiştir, bu şahsiyet kendini. Öyle ki beni yakından tanıyan arkadaşlarımın hepsi Fuzuli'yle ilgili hayallerimi bilirler. Evet, şu cennette tuba ağacının altında oturup birbirimize kaside okuyacağımız hayalini. Yani inş. cennete girersem orada görmek istediklerim listesinde fuzuli ilk beşte.

Aslında okuma aşkım orta son sınıfta şu gençlik dizisi yazarı İpek Ongun'un serisini okumakla geçti. O zamanlar gençlik başımda duman ergen hülyalarıyla bir nefeste okuduğum kitaplara şu an dönüp baktığımda zaman kaybı diyorum. Cahillik işte batı hayatını empoze eden bir yaşam tarzı, hoş denemedim değil dediklerini yazarın ama her denemem başarısızlıkla ya da annemin kurallarıyla karşılaştı. Olsun yine de okumayı sevdirdi. Sonrasında İslamiyete dönüşümle birlikte Halit Ertuğrul'un kitaplarına sardım. Bekliyorum artık 'Meryem' adlı bir kitapta çıkarır diye ama çıkarmadı galiba yıllardır kendisini takip etmiyorum. Ama ağlayarak namaza başlamama onun 'Düzceli Mehmet' adlı kitabı vesile olmuştur. Sonrasında Huzur Sokağı Şule Yüksel Şenler oradaki Hilal adlı küçük kızın ve annesinin savaşı bana ' Ben Müslümanmıyım!' sorusu sormama neden oldu ve kitap bittiğinde altımda blujeans, sandalet ve evde bulduğum en uzun gömleğimle tesettüre girdim. Şükürler olsun o kitabı bana okumam için verdiren Rabbime.

Sonra lisede kardeşlerim oldu, şu an Türkiye dışında ikamet etse de bende yeri ayrı olan bir kardeşim oldu hayatıma anlam kattı. Sonra başka kardeşler uzakta olsakta hep birbirimizi sevdiğimizi hissettiğimiz her insana nasip olmayacak türden. Birinin adı Zeliş, birinin adı Aygül, birisi can kardeş tülin ve adını sayamayacağım nice kardeş. Rabbim onların sevgisini benden almasın. Sonra hayatıma çok kardeşler girdi ama kimse onlar kadar sevilmedi. 

Okuma öyle bir hal almıştı ki gözlük sahibi olmuştum. Ne güzel günlerdi. Hala okuyor muyum? Eskiye bakarak hayır. Ama bir İskender Pala, Ahmet Lütfi Kazancı'nın Özlenen Şafak Serisi, İmam Gazali Gençlik Risaleleri, Yavuz Bülent Bakiler... ve niceleri. 

Şimdi ne mi okuyorum. Semerkand Dergisi iyi ki üye olmuşumda ayda bir bak dergin diye elime tutuşturuyolar bende yolda hastanede bazen evde bi resimlerine bakayım diye karıştırıyorum. Halbu ki her eve bir molla hizmeti sunan bu dergi hakkıyla okunsa belki evliya olmam ama yazılanları idrak eder yaşarsam veli bir kul olabilirim. Semerkand dergisinden önce yine Semerkand'a bağlı Ailem adlı dergiye abone olmuştum ama bana hep okuduğum kitaplardan derleme geldi bi de o zamanlar çocuk felan yoktu genç, çıtır bir hatundum ne olur benim çocukla işim dedim dergimi değiştirdim ama gelin görün ki bi bebeye ( Bebe Anadolu'da çocuk anlamına gelir.) çişini öğretemedim. 

Derim ki; benim gibi hızlı başlayıp yarı yolda solmayın. Okuyun özelliklerde ' Tenbih-ül Gafilün, Bostanül Arifun' adlı kitabı. Önceden Bedir Yayınevinden çıkan bu kitabı Semerkand Yayınları da bastı. Duyrulur.