Hiç unutmam bir gün, ( Böyle başlayınca kendimi 80 yaşında Kurtuluş Savaşını anlatan nineler gibi hissettim.) Gülten Vatansever hocamızın dersinde boş bir kağıt çıkarın ve ne görüyorsanız yazın demişti. O kadar sıkıntılı bir dönemdeydim ki yeni okul yeni arkadaşlar ve inancını istediğin gibi özgürce yaşayamama sıkıntısı. (Şükür o günler geride kaldı.) O boş kağıtta beş sayfayı dolduracak olaylar gördüm. Tam bir psikolojik tahlil, tahlilin sonucunda deli olduğum sonucuna varıldı yer Trakya ve az çok Rabbine karşı sorumluluklarını devlet yurdunda yerine getirmeye çalışan Anadolu'nun bağrından kopup gelen bir kız.:) Hala sorgularım ne cesaret beni annem babam oraya tek başına okumaya gönderdi cevabını şimdi görüyor ve anlıyorum. Şükür Rabbime yalnız bırakmadı, himmetimiz okurken hiç kesilmedi. Uzun zamandır günlüğüme not yazmayışım bu gün kendini ele verdi. Ne yazmak için başlık attım ama ne yazarken buldum kendimi.
Ramazan Ayı olması hasebiyle bir çok yardım kuruluşu, yardım dernekleri gerek yurt içi gerek yurt dışı bir çok ihtiyaç sahibine yardımlarda bulunuyor. Allah onların sayılarını arttırsın. Peki ya yanı başındaki komşusundan haberi olmayan o güzel insanın ümmeti ne hesap vereceğiz. Şu an maddi ve manevi durumu gerçekten kötü, çocuklarından biri şeker hastası ve çok yüksek meblalarda kredi borcu olan bir komşumdan bahsetmek istiyorum. Bazı ihtiyaç sahipleri vardır ki durumum yok diyemez, isteyemez bu komşum onlardan ben niyet ettim yola çıktım yanımda yer almak isteyen kardeşlerim ve arkadaşlarım olursa iletişime geçmelerini rica ederim. Rabbim şimdiden hayrımızı kabul etsin. Amin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder