Baba Evi, Ana Kucağı

            Ve yıllar geçerken bir gün yolunuz baba evine uzanır. Artık yıllar geçmiş siz o eski toy, aklı bir karış hizmette olan genç kız değilsinizdir. Odası yatağı aynıdır ama artık odanın sahibi o değildir. Artık o genç kız büyümüş anne olmuştur. Sorumlulukları vardır hayata karşı ama aklı bir karış hizmette halinde bir kaç derecelik düşüşle devam etmeye çalışmaktadır. 

             Ana kucağı candır. Başka hiç bir yar bu misk kokulu yar gibi olmamıştır. Ve hiç bir yar bu yar gibi sana bir şey olduğunda onun kadar kahrolmamış, onun kadar içten dualarla haykırmamıştır Rabbine. Ve bir torunla  da gelinse baba ocağına öncelikle torunla ilgilenilse de sen o evin her zaman biricik kızı tek prensesisindir. Çünkü her evlat anne ve babası için cennet nimetidir. Tabi eğer evlat hayırlıysa, salihse insan Rabbinden daha ne isteye bilir. ( Allah'ın rizası ve cennetini, cemalullahını, bu liste uzayacak kısa keselim) Rabbim herkese o mis kokulu yarın rızasını kazanmayı nasip etsin. 

Anneme itafımdır.