Şimdi başlığı görenler diyecekler ki kendini beğenmek bir hastalık mı? Onu da nereden çıkardın. Bu benim bildiğim değer yargıları içinde evet bir hastalık. Rabbimiz bile Kuran-ı Kerimde tek başına kendi yaratmışken bizleri diyor ki "Biz yarattık..." yani eneden oldukça uzak. Ama yaratılan insanlar haşa yaratmak fiilini bile çok rahat kullanır olmuş.
- Ben yarattım.
- Çok yaratıcıyım.
Yukarıdaki örneklerden de anlaşılacağı gibi yaratılan aciz bir varlık nasıl olur da yaratabilir, neye ve kime istinaden yaratmak fiilini kullanabilir benim aklım almıyor.
Kendini beğenmeyi bir hastalık olarak ele aldım çünkü; kendini beğenen insan asla karşısındaki insanı beğenmiyor ve hep kendi nefsini üste görüyor. Bu bulunduğum çevre faktörünün etkisiyle gözlemlerim; özellikle okumuş, sosyal bir statüye sahip olan insanlarda daha da yayın bir hastalık. Bu öyle bir hastalık ki "Farklılık mülahazası şeytandandır." düsturuna tamamiyle ters bir hal ve ahval. Her insan elbet farklıdır. Tüm insanları aynı şartlar ve ortam içerisinde değerlendirmek elbet Nazi Almanya'sının yapmaya çalıştığı kafatasçılıkla bir olacaktır. Her birey,kültürü, rengi, ırkı dili ve sayamayacağım bir çok somut ve soyut özelliğiyle farklıdır yalnız unutmamak gerekir ki her canlı ölümü tadacak ve inanan ya da inanmayan her bireyin götürebileceği tek dünyalık iki metrelik kumaştır.
Şimdi sana döndüm ey nefsim sus ve dinle tüm gönül erleri, gönül sultanları ben demekten haya etmekte, nice gönül sultanları ki kendilerini bir hiç görüp kendilerini, nefslerini Allah yolunda satmaktayken sen kime neyinle caka satmaktasın. Önce soluna dön ve bak nice günahlarla başın beladayken kime neyinle hava atmaktasın. Bir damla necisten geldin, bir avuç toprak olmak için yaşamaktasın. Uyan ve ötelere bak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder